74. rocznica

W 1944 roku pierwsza potyczka na Lubelszczyźnie NKWD zajmującego się zwalczaniem podziemia niepodległościowego miała miejsce w Zaraszowie. Link.

„Aresztowano ponadto porucznika Józka Kukułe. (od 1943 komendant V Rejonu AK (Niedzwica Duża – Piotrowice – Bychawa – dop red).  Zamknięto go w nowo przerobionym więzieniu w Bychawie. Siedział tam trzy dni. W nocy sierżant Bartoszek (z Olszowca – dop red) z kilkoma AKowcami próbowali odbić Józka. Wywiązała się bitwa. Sierżant został ranny, jego koledzy uciekli. Rannego bestialsko dobił enkawudzista. (…) Porucznika Kukułę jeszcze tej samej nocy wywieziono na Zamek w Lublinie (…) K. Rostworowski „Zmierzch Gałęzowa”, wyd. Norbertinum, Lublin 2007
str 269

Bitwa o której mowa rozegrała się w miejscu zbiórki Akowców, w lesie na skraju Zaraszowa. Potem NKWD pacyfikowało Zaraszów.  
Link.

Jak co roku, proponuje upamiętnienie tej rocznicy a szczególnie zabitego tam sierżanta Bartoszka i złożenie kwiatów, zapalenie zniczy w prawdopodobnym  miejscu jego śmierci, czyli przy kapliczce na skraju lasu, na zakręcie przy wjeździe do Zaraszowa od strony Bychawy.  

25 X 2018r. godz 17,00

Od  czasu wydarzeń z 25 X 1944 r.  „władza ludowa” nie lubiła Zaraszowa i wielokrotnie dawała to odczuć w różnych sytuacjach. Niestety, niektórzy się przyzwyczaili i uznali, że skoro tak było, to tak ma być i w naszych czasach (zamknięcie szkoły, strata budowanego z wiejskich funduszy budynku po zlewni mleka, stan dróg w Zaraszowie i Kolonii)  i niektórzy w Zaraszowie też to przyjęli. I zwątpili.. 

W starych klasztorach jest takie powiedzenie: „dłużej klasztora niż przeora”. A za komuny mówiliśmy: „przeżyliśmy Potop Szwedzki, przeżyjemy i sowiecki”. Przeżyjemy i teraz.