Marta Krzyżak

Drodzy Mieszkańcy Gminy Bychawa.
Moi Znajomi i Przyjaciele.
Jak chcielibyście żeby wyglądała Nasza Gmina?

Przypomnijcie sobie pierwsze skojarzenie z Bychawą.
Moje wspomnienia sięgają dzieciństwa. Często przyjeżdżałam z rodzicami nad Zalew Bychawski. Siedzieliśmy całą rodziną na kocu. Mama w koszyku wiklinowym miała dla nas smakołyki. Kąpaliśmy się
i odpoczywali. Pamiętam rowery wodne i mnóstwo ludzi kąpiących się w zalewie. To był cudowny czas. Marzę
o tym, by te wspomnienia ożywić. Żeby nasze dzieci mogły korzystać z dóbr, które mamy tutaj.

Bychawa jest blisko Lublina i może być miejscem do zamieszkania, pracy lub wypoczynku dla wielu. Gmina od lat marnuje swój potencjał. Możemy to zmienić. Wierzę, że wyznawane przeze mnie wartości oraz zaangażowanie
i pracowitość pozwolą szybko zrealizować nasz program wyborczy.

Kim jestem?
Bychawa jest moim rodzinnym miastem. Tu wraz
z mężem od 15 lat prowadzę planowaną gospodarkę rolną. Obecnie pracuję w Urzędzie Wojewódzkim
w Lublinie. Jestem także prezesem Fundacji ,,Laminina”.
Studia wyższe – kierunek „Politologia” ukończyłam na Uniwersytecie Marii Curie – Skłodowskiej, natomiast studia podyplomowe – kierunek „Nowoczesne zarządzanie zasobami ludzkimi” na WSEI w Lublinie.
Jestem animatorką ruchu sportowego, pomysłodawczynią
i organizatorką imprez masowych: „Narciarskiej Bychawy”, imprezy żeglarsko – rowerowej „Życie z wiatrem”, zbiórki rowerów dla Domu Dziecka w Woli Gałęzowskiej.
Nigdy nikomu nie odmówiłam pomocy, doskonale o tym wiecie.
Mam siłę, energię, wiedzę i doświadczenie. Będąc Burmistrzem Bychawy, razem z Waszą pomocą, wykorzystam szansę na rozwój Naszej Gminy rozwiązując takie problemy jak:.

• słaba jakość dróg gminnych i miejskich,
• brak mieszkań dla młodych i wyludnianie się gminy,
• plan zagospodarowania przestrzennego blokujący przekształcanie działek,
• brak sieci gazowniczej, czyli smog i brak nowych inwestorów,
• wysokie ceny usług komunalnych i niska ich jakość,
• brak miejsc rekreacyjnych dla mieszkańców,
• brak programu senioralnego,
• brak przetwórni odbierających płody rolne po godziwych cenach.