Skarb pradziadka. Kilka osób wspominało o skarbie pradziadka, że była historia, ale osoby biorące udział w w. w. wydarzeniach mogłyby i t. p., i temat wygasał. Zresztą niepotrzebnie, bo w. w. temat, lub podobny publikowany jest od lat. Książka Autorstwa Ewy Kołaczkowskiej pod tytułem:
Skarb pradziadka
Akcja książki rozgrywa się na wsi, a dokładnie w Zaraszowie. Troje rodzeństwa: Helunia, Tomek i Staszek dwunastoletnia dziewczynka i dwóch starszych od niej braci przyjeżdża na wakacje z Warszawy do cioci Julisi i dziadka Filipa Roszkowskiego, miejscowego organisty. Podczas swego pobytu u rodziny dowiadują się od ukochanej cioci, ze pewnego dnia, kiedy była mała dziewczynka, wuj Hieronim podarował jej wspaniały pierścień. Pochodził on ze skarbca pełnego klejnotów i złota, który podobno znajdował się w organistówce. Mimo intensywnych poszukiwań nikomu jednak nie udało się znaleźć skarbu, aż do chwili, gdy poszukiwania rozpoczną dzieci… Autorka zapewne z wiadomych powodów też zmieniła nazwiska, a być może i imiona.
c. d. n.
1 komentarz
Krzysztof · 25 października 2013 o 17:31
W Głosie Ziemi Bychawskiej nr 119 na str 8-9 p. Marek Kuna opisując otoczenie kościoła i park nad Gałęzówką ( Trasy turystyczne po Bychawie i okolicach), pisze między innymi:
„Do parku schodzimy po stromych, ale malowniczych schodach mijając budynek organistówki z 1892 r. Czytelnikom powieści dla młodzieży sceneria kojarzy się z książką Ewy Kołaczkowskiej „Skarb pradziadka”. Słusznie! Powieściowe miasteczko Zaraszów (!) ma wiele z topografii Bychawy, w sportretowanych postaciach znajdziemy rysy ówczesnych Bychawian.
Atmosfera niepokoju i patriotycznych nadziei poprzedzająca wybuch I wojny światowej też odpowiada ówczesnemu stanowi ducha, jaki opisywał i ks. Antoni Kwiatkowski.
Jakkolwiek powieść Kołaczkowskiej trąci dziś myszką, winna być czytana i opracowywana w okolicznych szkołach, jako element kształtowania wiedzy o małej ojczyźnie.”