Tani pellet czy drogi pellet jaki wybrać, czy się różnią? Zapewne zostałeś już szczęśliwym posiadaczem kotła na pellet, lub rozważasz taką ewentualność. Postaram przybliżyć ww temat.
Cena
Ważny element a czy aby na pewno decydujący? Wiemy, że bycie EKO jest kosztowne. Przy porównywalnych cenach węgiel kalorycznie wygrywa. Np. ekogroszek – 24-26 MJ/kg, pellet – 18-20 MJ/kg. Szeroki wachlarz cenowy od 600 do ponad 1100 złotych za tonę, daje do myślenia. Rynek pelletów jest dość młody i trudno jednoznacznie stwierdzić co jest decydującym czynnikiem. Najważniejsze dla mnie: kaloryczność, wilgotność, minimum popiołu. Są chyba jakieś normy?
Zapoznajmy się z normami.
W związku z faktem, że certyfikacja produkcji pelletu jest dobrowolna, wielu spośród wytwórców posługuje się jedynie świadectwami zgodności z normą EN 14961-2, które są wydawane na podstawie badań laboratoryjnych dla próbek dostarczonych do laboratorium. Otrzymane wyniki są porównywane z wartościami krytycznymi normy. W oparciu o te dane wydawane jest świadectwo. Inni spośród producentów pelletu posiadają z kolei jedynie wyniki badań laboratoryjnych dla danej partii paliwa. Dane te jednak nie są skorelowane z żadną z norm. Dlatego nabywca sam musi dokonać porównania tych wyników z podanymi w normach.
Do parametrów, które mogą podlegać ocenie jakościowej, należą m.in.: ścieralność, ilość pyłu w worku, zawartość dodatków ułatwiających prasowanie. Ponadto oceniane są: temperatura topnienia popiołu, zawartość pierwiastków: siarki, azotu, chloru, arsenu, ołowiu, chromu, kadmu, miedzi, rtęci, cynku. Żadna z norm i systemów certyfikacji nie zawiera kryterium oceny koloru, pomimo że najbardziej poszukiwanym na rynku jest pellet „jasny”, wręcz biały.
Jedną z bardziej rygorystycznych jest austriacka norma ÖNORM M 7135 (I klasa). Została ona opracowana przez Östereichische Normungistitut. Norma ta koncentruje się na pelletach najwyższej klasy, czyli wykonanych z czystych trocin bez zawartości kory drzewnej o dużej kaloryczności (powyżej 18 MJ), z małą zawartością popiołu. Wilgotność ustalona została na poziomie 10%, gęstość – od 1,12 kg/dm3, Norma ta zakłada, że maksymalna długość pelletu nie może przekraczać pięciokrotności średnicy, czyli pellety o średnicy 6 mm nie mogą być dłuższe niż 30 mm.
Szwedzka norma klasyfikacji pelletów – SS 18 71 20 – dzieli różne rodzaje tego granulatu na 3 grupy jakościowe. W pierwszej grupie znajdują się pellety o wymiarach 6 mm średnica, max. 24 mm długości dające w efekcie spalania 0.7% popiołu. Dopuszczalna jest niska kaloryczność pelletów – od 16,9 MJ/kg, Maksymalna ilość pyłów nie może przekraczać 0.8% całkowitej wagi produktu, a wilgotność – 10%. Dopuszczalna jest gęstość nasypowa większa niż 600 kg/m3. W drugiej grupie znajdują się pellety dłuższe – o długości wynoszącej odpowiednio 5-krotność własnej średnicy. Dopuszczalna zawartość pyłu wynosi 1.5% całkowitej wagi, zawartość popiołu – 1,5%, gęstość nasypowa – do 500 kg/m3. W trzeciej grupie znajdują się pellety z dużą zawartością pyłu – powyżej 1,5% wagi, o wilgotności do 12%, kaloryczności od 15,1 MJ/kg.
Kolejną normą jest niemiecka DIN opracowana przez DIN CERTCO (Deutsches Institut für Normung). Dotyczy ona pelletów energetycznych (brykietów) oraz pelletów przemysłowych. Norma ta określa dolny próg wartości opałowej jako 17,5 MJ/kg , a także górny – 19,5 MJ/kg, analizuje zawartość pierwiastków takich jak rtęć, ołów, arsen, kadm, chrom, miedź oraz cynk. Dolny próg gęstości pelletu wynosi 1, a górny – 1,4 kg/dm3, wilgotność – do 12%.
Warto zauważyć, że norma DIN to norma obowiązująca na rynku niemieckim, jednak stała się wykładnikiem dla wszystkich krajów UE. W roku 2011 zauważono potrzebę stworzenie normy oraz certyfikatu, która będzie obowiązująca bezwzględnie dla wszystkich krajów UE. Wprowadzono certyfikat ENPLUS zgodny z normą EN-14961-2 oraz dwie klasy:
A1 – dla pelletu drzewnego (odpowiednik DIN PLUS)
A2 – dla pelletu drzewnego (odpowiednik DIN)
Wprowadzono także certyfikat EN „B” dla pelletu przemysłowego.
Certyfikat
Spalanie pelletu z certyfikatem (DINplus, ENplus czy SGS PLUS) jest dowodem dla producentów kotłów i instalacji grzewczych, że dany rodzaj pelletu spełnia wymagania standardów jakości i jest bezpieczna dla tych urządzeń. Poza tym certyfikacja potwierdzająca zgodność wyrobu z normą EN 14961-2 zapewnia, że dane paliwo jest bezpieczne pod względem jego oddziaływania na środowisko, a zwłaszcza w zakresie popiołów i czystości emisji.
Zawiłe? Pozostaje liczyć, że producenci zadbają o jakość.
2 komentarze
Kochający radną · 17 marca 2018 o 03:04
Żeby się wypowiadać trzeba przypomnieć sobie fizykę że szkoły podstawowej bo wtedy nie napiszę się że wartość opałowe tego co powstanie z drewna ma większą wartość niż samo drewno… bo to co podaje autor to ciepło spalania a to zupełnie coś innego… Ale pewnie autora uczono innej fizyki…. wartość opałowa drewna wynosi co najwyżej 16Gj/Mg o nigdy więcej a i tyle to w określonych warunkach…
Jerzy Jelcow · 17 marca 2018 o 05:50
Drogi Panie od fizyki. Dziękuję za zwrócenie uwagi, ale pozwole sobie się nie zgodzić z niektórymi aspektami. Również dobrze możesz stwierdzić – nie budujmy statków ze stali, bo żelazo tonie. Teoria nie zawsze bazuje na braku wiedzy. Warto w tym miejscu wspomnieć jeszcze o wilgotności i jej wpływie, zostając tylko przy pellecie. Pellet o parametrze 19,5 przy 7% wilgotności będzie miał 17,5 MJ/kg. przy 10% – mniej a 12% już dyskwalifikuję… Następnie proszę zwrócić uwagę, że na arkuszu badań występuję dwie wartości: Ciepło spalania i Wartość opałowa – mierzone w tych samych jednostkach i nieco się różnią. Szkoła podstawowa, może uczy podstaw. Nie oznacza to jednak, że są wystarczające… Widzę, że posiada Pan odpowiednią wiedzę. Proszę rozwinąć naszym czytelnikom, czemu tak ogromny wpływ ma wilgotność na kaloryczność opału. Ciepło pozdrawiam.