Na Jasną Górę

Łowicka Piesza Pielgrzymka na Jasną Górę jest jedną z najstarszych pielgrzymek w Polsce. W tym roku pielgrzymka idzie po raz 361. Jak głosi tradycja, po raz pierwszy, mieszkańcy Łowicza i okolicznych wsi wyruszyli na Jasną Górę w 1656 r. na wieść o cudownej obronie jasnogórskiego sanktuarium przed Szwedami w 1655 r. Wówczas „Jasnej Góry broniło 160 żołnierzy, ludzi wziętych przeważnie od „pługa”, 20 szlachciców ze służbą, 70 zakonników i grupa niewiast, które oprócz pełnienia służby sanitarnej brały udział w gaszeniu ognia na ostrzeliwanych dachach zabudowań. (…) Przeciwko nim stanęło „ponad 3000 świetnie wyszkolonych żołnierzy. Atak na Jasną Górę uznano za obrazę uczuć religijnych, a jej obronę przypisano nie tyle wytrzymałości murów i sprawności załogi, na czele której stanął przeor klasztoru Ojciec Augustyn Klemens-Kordecki, co wstawiennictwu i opiece samej Matki Najświętszej, osłaniającej wybrane i poświęcone sobie miejsce. To wydarzenie, jak się później okazało, miało wielkie znaczenie dla Polski i stało się punktem zwrotnym w okresie szwedzkiego „potopu”. Mimo iż nadal trwała wojna rzesze ludzi szły pieszo do Matki Bożej „z odsieczą”, aby jednocześnie dziękować jej za cud ocalenia i przemiany, prosząc o łaski na nadchodzące lata.Od tamtego czasu, mimo licznych wojen i zawieruch dziejowych, Łowiczanie kontynuują swoje coroczne pielgrzymowanie po dziś dzień.Podczas marszu (40 km dziennie) pielgrzymi odmawiają cztery części różańca, uczestniczą we Mszy Świętej na trasie pielgrzymowania, a rankiem śpiewają Godzinki o Niepokalanym Poczęciu NMP. W trakcie drogi przeprowadzane są różnego rodzaju konferencje, rozmyślania i pogadanki utrzymane w duchu hasła, przypisanego w danym roku, pielgrzymce. Pielgrzymi po sześciodniowej wędrówce, pokonawszy około 200 km, dochodzą „przed oblicze swojej Matki” zawsze na uroczystości Zesłania Ducha Świętego tzw. Zielone Świątki. U celu swojej wędrówki, pielgrzymi ubierają się w piękne, kolorowe, księżackie stroje tzw. „pasiaki”, by stanąwszy u stup swojej Matki, powitać Ją prastarą pieśnią „Śliczna, pięknaś i przyjemna Pani Częstochowska, bądźże od nas pozdrowiona z Łowickiego Księstwa.Następnie wedle zwyczaju przodków, trzykrotnie padają krzyżem wśród bicia bębna zwiastującego przybycie kompanii łowickiej. Tańczą również uroczyście oberka przed pomnikiem Prymasa Tysiąclecia Stefana Wyszyńskiego, dając tym samym, mimo zmęczenia, wyraz radości, że doszli do celu swej wędrówki.