Z podziękowaniem dla Sióstr Służek NMP Niepokalanej za służbę, modlitwę i świadectwo!
Dzięki uprzejmości Sióstr Służek NMP Niepokalanej z Prowincji Sandomierskiej otrzymaliśmy Kronikę Domu „Herbaciarnia”. Serdecznie dziękujemy i czekamy z nadzieją na udostępnienie dalszych zapisów.
Otrzymaną już cześć Kroniki publikujemy w całości. Jak można się będzie przekonać zawiera ona piękne świadectwa o pracy Sióstr, o ich zaangażowaniu i poświęceniu. Pokazuje jak trudne były początki posługiwania Sióstr w Bychawie, ale też pokazuje jak bardzo potrzebna była ich obecność i posługa.
Kronika, jak się wydaje, powstała w latach 50-tych ubiegłego wieku i szczególnie odnośnie do początku pobytu Sióstr w Bychawie wymaga kilku dopowiedzeń.
Cenny jest opis (niestety nie jest to odpis) ustanowienia Domu w Bychawie i pewna wydaje się data 1889. W tym roku postał Dom pod wezwaniem św Gerarda.
Dalej w kronice Siostry piszą o poświęceniu w tymże roku Herbaciarni przez Ks. Kwiatkowskiego. Ale Ks. Kwiatkowski święcenia kapłańskie przyjął w 1890 roku a do Bychawy przyjechał we wrześniu 1900 roku.
Myślę, że uporządkować daty może pomóc list ks. Kwiatkowskiego do Matki Generalnej (kopia odręcznie pisanego listu jest u nas w Archiwum Herbaciarnia
W liście tym Ks. Kwiatkowski powołuje się na swoje zasługi przy powstaniu Herbaciarni i pisze, że istnieje ona już 16 lat. Gdyby datę powstania listu odczytać nie jako (1)907, jak to czyniono dotąd, ale jako (1)917, co wydaje się logiczne, to wiele by to wyjaśniało.
A więc w/g mnie
1889 rok Ustanowienie Domu pw św Gerarda
W Domu mieszkają 4 siostry a funkcje Sióstr wskazują, że prowadziły sklep (przełożona, sklepowa, pomoc w sklepie, kucharka)
1901 rok otwarcie Herbaciarni przy zaangażowaniu i udziale Ks. Kwiatkowskiego.
Herbaciarnia jako jadłodajnia istniała do 1940 r. kiedy to Niemcy zabronili jej otwarcia. Potem „Herbaciarnia” funkcjonowała jako nazwa własna Domu św Gerarda.
Zachęcam do lektury, czekam na komentarze i wspomnienia.
2 komentarze
Krzysztof · 23 maja 2021 o 19:44
Janusz Kulik
24 lipiec 2019
Bychawa ul. Rynek (po wojnie Plac Lenina).
Murowany budynek dawnej apteki z 1876 r. i drewniany budynek dawnego szynku Duniewskich, następnie sklepu „Syndykatu” A. Budnego z lat 70-tych XIX w. (Po wojnie mieściła się tu „Spółdzielnia Szewska”.)
Zdjęcie z 1983 r. fot.K.Mazur.
Opis: Pracownia Konserwacji Zabytków oddział w Lublinie.
Janusz Kulik
7 maj 2021
(Odpowiedź na pytanie o dom Żyda Rajsa)
to najstarsza kamienica w Bychawie, z tych pożydowskich, których jeszcze do zakończenia ostatniej wojny było więcej, dziś zostało kilka. Pobudowana przez Żyda Dawida Rajsa handlarza skórami, w r. 1884 […] Po ostatniej wojnie kamienicę skomunalizowano, jak całe mienie pożydowskie.” –Dębowczyk (2000: GR, nr 10 (3/2000), s. 4);
Nie wiadomo skąd zaczerpnięto informacje o dacie budowy. Zgodnie z planami architektonicznymi (ryc. 66) budynek ten powstał w 1892 r. na nazwisko Abrama Szternfelda [APL. RGL. BI sygn.: 1892:10 k. 46–48]. (praca doktorska p. Jakuba Kuny z Bychawy str.120)
Ana · 24 maja 2021 o 12:38
Łezki w oczach po tych wspomnieniach….Dzieciństwo.Mlode lata…Przeminęło.ale pamięć istnieje.Dziekuje