Kościół w Jastrzębiej Górze

Kościół św. Ignacego Loyoli w Jastrzębiej Górze.
Zwiedzamy, podziwiamy, dzielimy się wrażeniami. Inne spojrzenie na świat otaczający nas. Film z lotu ptaka.

Jastrzębia Góra prawa wsi uzyskała w 1963 r., a w 1973 r. została włączona w granice Władysławowa. Od 1 stycznia 2015 r. stanowi odrębną wieś najbardziej wysunięta na północ miejscowość Polski. W okresie letnim staje się Mekką turystyczną.
Pierwsza wzmianka o Jastrzębiej Górze pochodzi z okresu międzywojennego, kiedy to po odzyskaniu przez Polskę niepodległości zbudowano tu pierwszy dom. Do tego momentu tereny dzisiejszej Jastrzębiej Góry były jedynie jałowymi i niedostępnymi (brak jakichkolwiek dróg dojazdowych) pastwiskami, na których wypasano gęsi. To właśnie gęsiom zawdzięcza Jastrzębia Góra swoją kaszubską nazwę – Pilëce, ponieważ mała gęś – gąska – po kaszubsku jest nazywana pila. Pilëce oznacza więc miejsce wypasania gąsek.

Po zakończeniu I wojny światowej spółka zarządzana przez Osmołowskiego zakupiła od właściciela ziemskiego Hanemanna i miejscowego rolnika Dettlaffa grunty, na których dzisiaj rozwinął się kurort. Następnie wynajęła geodetów, a ci wytyczyli granice działek budowlanych i dróg, obowiązujące do dziś. Od tego też momentu zaczęto operować nazwą Jastrzębia Góra – prawdopodobnie w nawiązaniu do leżącej kilka kilometrów na wschód, w okolicach Chłapowa, Góry Jastrzębskiej (67,8 m n.p.m.). Istnieje również hipoteza, że nazwa nawiązuje do jastrzębi, licznie zamieszkujących tutejsze nieużytki.

W czasie II wojny światowej osada nosiła niemiecką nazwę Habichtsberg, od niemieckiej nazwy Góry Jastrzębskiej (Habicht – jastrząb, Berg – góra). Więcej.