Mieszkałem wtedy w domu zakonnym w Kaliszu, O. Dzierżek był Przełożonym.
„Ojciec Stefan (Dzierżek) postanowił wówczas tchnąć ducha odwagi w sparaliżowane strachem, rozpaczą i bezsilnością kaliskie społeczeństwo. (…). Swoje publiczne wystąpienia opierał na podstawowej idei przezwyciężania strachu. Apelował do wiernych słowami: „od nas zależy, by prawo wojenne nie stało się wojennym bezprawiem, trzeba się otrząsnąć ze strachu, bo tylko człowiek, który przezwycięża strach, potrafi być sobą, tzn. działać zgodnie ze swymi przekonaniami, swoim sumieniem, czyli być wolnym„. I właśnie z tego punktu widzenia postanowił przedstawić prawdę o wojennej rzeczywistości z grudnia 1981 roku. Zgodnie z koncepcją o. Stefana artysta przygotował żłóbek bożonarodzeniowy, którego symbolika i treść wyrażały dezaprobatę dla gnębicieli Narodu, a zarazem pociechę dla prześladowanych.”
„Plansza z sylwetkami górników przedstawia tragedię kopalni „Wujek”; Matka Boża płacze nad tragedią górników i wszystkimi poszkodowanymi przez ówczesne wydarzenia. Przewrócony żłóbek zaś i Dzieciątko Jezus w zwojach kolczastego drutu „to symbol narodu, który został wyrwany ze swoich marzeń i rzucony w twardą rzeczywistość stanu wojennego”
„… Ostateczny wyrok, o. Stefan Dzierżek usłyszał 8 stycznia 1983 roku. Sędzia S. Olejniczak – mimo opinii biegłych, którzy stwierdzili, że treści w wystawionej ponad rok wcześniej bożonarodzeniowej szopce są zgodne z wymową teologiczną i liturgiczną sztuki sakralnej – wydał wyrok roku więzienia w zawieszeniu na trzy lata.”
http://mtrojnar.rzeszow.opoka.org.pl/ksieza_niezlomni/stefan_dzierzek/
http://pamiec.pl/pa/teksty/artykuly/13147,ROK-WIEZIENIA-ZA-ZLOBEK-tekst-Radoslawa-Morawskiego.html
0 komentarzy